‘Mama, wat zijn lentekriebels? Ben je dan verliefd?’ Deze week krijgen mijn zoons les over verliefdheid, relaties, weerbaarheid en seksualiteit. Het is de Week van de Lentekriebels, een jaarlijkse projectweek om deze thema’s op school te bespreken. Eén op de drie scholen doet mee aan de Week van de Lentekriebels. Alle scholen in Nederland zijn verplicht om aandacht te besteden aan deze onderwerpen, maar kunnen zelf bepalen op welke manier zij daar invulling aan geven.
Wat vind ik fijn?
In verschillende artikelen lees ik gefronste wenkbrauwen. Het lesmateriaal zou heel expliciet zijn. Gaat dat niet te ver? Ik begrijp de bezorgdheid van andere ouders. Ook ik ben nieuwsgierig naar het lesmateriaal. Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen hun grenzen leren kennen, dat ze leren aangeven als ze iets niet fijn vinden, en ook dat ze leren wat het is om verliefd te zijn. Moet dat dan al in groep 3? Wat mij betreft wel. Al vroeg hebben kinderen vragen over hun lijf. Mijn jongste zoon zit in groep 3 en het gaat er al weken over dat kinderen onderling verkering aan elkaar vragen. Geloof me, die lentekriebels zijn zeker aanwezig!
Uiteraard ben ik van mening dat mijn zesjarige daarin andere les krijgt dan een leerling uit groep acht. Zo zijn kinderen van vier tot zes jaar benieuwd waar baby’s vandaan komen en zijn kinderen van negen tot twaalf jaar nieuwsgierig naar onderwerpen als verliefdheid, voortplanting, verschillen tussen jongens en meisjes en veranderingen in de puberteit. Zo heeft mijn zoon deze week geleerd dat een baby beweegt in de buik, maar ook al kan horen. Met een koprol op zijn bed liet hij zien dat baby’s ook op z’n kop in de buik zitten en soms geboren worden door een sneetje in de buik.
Scholen spelen een belangrijke rol
Uit onderzoek blijkt dat kinderen die zijn voorgelicht gemiddeld later beginnen aan seks en beter zijn voorbereid. Door de lessen relationele en seksuele vorming zijn ze ook weerbaarder en krijgen ze later, als ze seksuele relaties aangaan, minder vaak met problemen te maken, zoals gedwongen seks, een soa of tienerzwangerschap. Positieve seksuele vorming geeft leerlingen dus een belangrijke basis voor een gezonde en veilige ontwikkeling. Zodat ze later, als ze seksuele relaties aangaan, ook gaan praten over hun wensen en grenzen. Ik vind dat scholen daar een belangrijke rol in spelen.
Als ik mijn zoon vraag of ze het nog hebben gehad over lentekriebels op school antwoordt hij: ‘De juf vroeg om een ander woord voor lul. Ik zei piemel en de hele klas moest lachen.’ En een ander woord voor seksen is vrijen.’ Mijn jongens zijn vooral geïnteresseerd in de verschillen en overeenkomsten tussen jongens en meisjes en hoe een baby wordt geboren. Op school worden de verschillen besproken en maken ze een tekening van zichzelf. Via de schoolapp worden ouders op de hoogte gehouden van de onderwerpen die besproken worden tijdens de Week van de Lentekriebels. Ik vertrouw de basisschool en juffen van mijn kinderen. Zij kennen de kinderen goed en weten hoe ze dit soort thema’s bespreekbaar moeten maken in de klas.
In gesprek met je kind
De Week van de Lentekriebels is ook een goede aanleiding om thuis in gesprek te gaan. Zo praten we wel eens over wie we lief vinden en hoe je dit aan elkaar laat merken. Ik hoop dat mijn kinderen oké zijn met wie ze zijn. Wat ik vooral tegen mijn kinderen zeg is dat ze altijd nee mogen zeggen als zij iets niet fijn vinden. Dat ze niets geheim hoeven te houden voor papa en mama en altijd alles mogen zeggen. Door hierover te praten, wil ik aan mijn kinderen laten zien dat ze bij mij terecht kunnen als ze vragen hebben over welk onderwerp dan ook.
Meer over de Week van de Lentekriebels lees je op seksuelevorming.nl
Afbeelding: Floor Godefroy
