Het is niet makkelijk te begrijpen wat ons overkomt. Het gaat mijn voorstellingsvermogen in ieder geval ruimschoots voorbij. Alles wat zo zeker was, is niet meer. Het dagelijkse leven van ons allemaal is op zijn kop gezet. Ja, ik heb gelachen om grappen die worden gemaakt over de reacties van mensen op de crisis, zoals het hamsteren van wc rollen. Immers, een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd. Maar hamsteren is wel een soort van natuurlijke reactie. Het is gelukkig vooralsnog niet nodig om te hamsteren, maar het is ook niet gevaarlijk. Lockdown feesten daarentegen wel. En dan heb je mensen die de grens over gaan om naar een café te kunnen gaan. De maatregelen die nu gelden zijn zeer ingrijpend voor ons allemaal, maar we moeten onze verantwoordelijkheid nemen. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen. Ik probeer nuchter te zijn en positief te blijven. Aan de andere kant voel ik angst. Angst voor het virus, angst om dierbaren te verliezen en angst voor de toekomst. Die verwarring en onzekerheid hebben bij mij al gezorgd voor slapeloze nachten en flinke eetbuien.
Dagelijks leven
We leven in een gekke tijd. Ons normale leven ziet er ineens totaal anders uit. De uitdagingen die je voorheen had, zijn nu uitvergroot. Duizenden kinderen die niet meer naar school kunnen, verplicht thuiswerken en we vermijden sociale contacten. Mijn ouders zie ik alleen buiten op afstand of spreek ik via de telefoon, terwijl we normaalgesproken dagelijks bij elkaar binnenlopen. Ze behoren tot de kwetsbare risicogroep en we willen geen enkel risico nemen. De 93ste verjaardag van de oud-opa van mijn man zouden we groots vieren met de hele familie, maar dat feest gaat helaas niet door. Groot respect heb ik voor de mensen in de frontlinie die elke dag risico lopen om zelf doodziek te worden. En wie zegt dat het na 6 april klaar is?
Opvang en thuisonderwijs
Mijn oudste zoon zit in groep 1/2 en mijn jongste zoon gaat eind mei voor het eerst naar school. Samen zitten ze nu in de thuisklas bij juf mama. Van school ontvang ik dagelijks een dagplanning en gisteren heb ik een thuiswerk pakket op school gehaald. Met dagritme kaarten probeer ik wat structuur aan te brengen, zodat we weten waar we aan toe zijn. Het is een uitdaging, maar het gaat ons lukken. Het is voor iedereen wennen. We moeten de situatie accepteren en ik besef dat ook mijn kinderen tijd nodig hebben om dit alles een plekje te geven. Ze hebben veel vragen en missen hun vriendjes om mee te spelen. Gelukkig hebben ze elkaar. Ik denk ook aan andere ouders met oudere kinderen, waarbij de uitdaging nog een stuk groter zal zijn om onderwijs te geven en hun kinderen te motiveren om te blijven leren. Op Facebook ontstaan groepen als Lockdown parenting waarin ervaringen en tips met elkaar gedeeld worden. Het kan prettig zijn om te weten, dat je niet de enige bent die worstelt met de situatie.
Omdat mijn man in de zorg werkt, komen de opvang en thuisonderwijs van onze kinderen op mijn schouders terecht. Tegelijkertijd wordt er van mij verwacht dat ik mijn werk vanuit huis doe. Dat vind ik best stressvol, omdat ik graag alles goed wil doen. Als werkende moeder is het normaalgesproken al puzzelen met een gezin en een drukke baan. Maar “business as usual” bestaat niet. Dit is een situatie van overmacht en ik mag mij gelukkig prijzen met een coulante werkgever. Mijn kinderen eisen terecht hun aandacht op, maar ik wil mijn werk ook niet tekort doen. Dit alles zorgt er voor dat ik lange dagen maak. Zo werk ik ‘s ochtends vroeg als mijn man nog thuis is en ‘s avonds als mijn jongens op bed liggen. Zo kan ik mij overdag met mijn kinderen bezighouden.
Gezond leven
Ik probeer mezelf hierbij niet uit het oog te verliezen. Het is zo makkelijk om jezelf op de laatste plek te zetten en jezelf volledig weg te cijferen. Juist in deze bizarre tijd is het heel belangrijk om goed voor jezelf te zorgen. Want als jij je goed voelt, kun je meer betekenen voor de mensen om je heen. Cijfer jezelf dus niet weg, eet gezond, beweeg voldoende, ontspan en kruip op tijd onder de wol. Ik weet dat ik geen topprestatie van mezelf moet vragen. De juf is zonder twijfel beter in lesgeven dan ik. Ik kan niet alles tegelijk en ik doe wat mogelijk is. Na het maken van twee schoolopdrachten ben ik gisteren een flink stuk gaan fietsen met de jongens. Zij genoten ervan om prinsheerlijk rondgereden te worden in de bakfiets en zo kwam ik aan mijn gezonde portie dagelijkse beweging. Hierdoor kon ik even mijn gedachten verzetten en voelde ik mij direct een stuk fitter en energieker. Even genieten van de eerste zonnestralen en bewegen in de buitenlucht. Juist nu is het zo belangrijk om gezond te leven. Ik probeer het beste van de situatie te maken. Dat gaat vast de ene dag beter dan de andere dag. Laten we vooral een beetje lief zijn voor elkaar. Elkaar niet veroordelen, maar elkaar helpen. Juist nu, let een beetje op elkaar.
